زمان انتظار برای خانه دار شدن به 60 سال رسید
۱۰:۵۱ | ۱۴۰۲/۰۵/۰۲
به گزارش اخبار ساختمان، براساس گزارشی که مرکز آمار ایران به استناد اطلاعات طرح قیمت و اجاره مسکن و هزینه و درآمد خانوار این مرکز منتشر کرده است، قدرت خرید خانوارهای شهرنشین کشور از سال ۱۳۹۴رو به بهبود گذاشته و در سال ۱۳۹۶ بهترین شرایط را جبران کرده اما در ادامه به دلایلی نظیر توقف برجام و تحریم های ظالمانه آمریکا، بار دیگر در روند نزولی قرار گرفته است. بررسی این موضوع در حوزه مسکن، نمای محسوسی از تأثیر دوران ثبات اقتصادی بر قدرت خرید و توان اقتصادی خانوارها به‌دست می دهد.
دوره انتظار برای خرید مسکن
براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، متوسط قیمت یک مترمربع زیربنای مسکونی در کل مناطق شهری کشور در سال ۱۳۹۴ معادل یک میلیون و ۴۳۴ هزار تومان بوده و یک خانوار شهری با کل درآمد سالانه خود به طور متوسط می توانست ۱۹.۴ مترمربع زیربنا را خریداری کند. این شاخص در سال ۱۳۹۶ باوجود افزایش نسبی قیمت مسکن و رسیدن قیمت یک مترمربع زیربنا به یک میلیون و ۶۱۲ هزار تومان معادل ۲۲.۸ مترمربع بوده چراکه شتاب رشد قدرت خرید خانوارها به‌مراتب بیشتر بوده است.
در سال ۱۴۰۰ اما، به‌واسطه جهش قیمت مسکن و رسیدن آن به ۱۱ میلیون و ۸۰۸ هزار تومان در کل کشور، خانوارها با درآمد یک سال خود فقط قدرت خرید ۹.۵ مترمربع مسکن داشته اند؛ چراکه در این دوره، شتاب رشد مسکن بیش از ۲ برابر شتاب رشد درآمد خانوارها برآورد شده است. از نگاهی دیگر، در این دوره با فرض کسر هزینه های خوراکی خانوار از درآمد، قدرت خرید آنها در سال ۱۳۹۴به ۱۵.۱ مترمربع، در سال ۱۳۹۶ به ۱۸ مترمربع و در سال ۱۴۰۰ به ۷.۴ مترمربع رسیده است.
حال اگر کل هزینه های خانوار از درآمد کسر شود، به طور میانگین یک خانوار شهری در سال ۱۳۹۴ قدرت خرید ۱.۱ مترمربع، در سال ۱۳۹۶ حدود ۲.۳ مترمربع و در سال ۱۴۰۰ حدود ۱.۷ مترمربع داشته است. بررسی ها نشان می دهد در شرایط فعلی این رقم به حدود یک متر رسیده و عملاً رؤیای خانه دار شدن به جز از طریق طرح نهضت ملی مسکن، محقق شدنی نیست.
شاخص زمان انتظار برای خانه دار شدن خانوارهای شهری کشور برای یک واحد مسکونی با مساحت ۸۰ مترمربع (با توجه به اینکه در طرح ملی مسکن، متراژ واحدها براساس الگوی مصرف، بین ۷۵ تا ۸۰ مترمربع در نظر گرفته شده است) در این گزارش نیز عدد ۸۰ مبنای محاسبات قرار گرفته و با فرض عدم تغییر قیمت مسکن و ذخیره کل درآمد سالانه خانوار، در سال ۱۳۹۴ برابر ۴.۱ سال بوده است که این شاخص در سال ۱۳۹۶ به ۳.۵ سال کاهش می یابد ولی در سال ۱۴۰۰ بار دیگر به ۸.۴ سال افزایش می یابد.
حال اگر هزینه های خوراکی خانوار از درآمد کسر شود، مدت زمان انتظار در سال ۱۳۹۴ به ۵.۳ سال، در سال ۱۳۹۶ به ۴.۴ سال و در سال ۱۴۰۰ به ۱۰.۸ سال می رسد. درحالیکه با کسر کل هزینه های خانوار، مدت زمان انتظار در سال ۱۳۹۴ برابر ۶۹.۶ در سال ۱۳۹۶ برابر ۳۴.۵ سال و در سال ۱۴۰۰ برابر ۴۷.۴ سال محاسبه می شود. برای تابستان ۱۴۰۲ و البته بدون در اختیار داشتن آمارهای رسمی ۲ سال اخیر، تعیین دوره انتظار خرید مسکن با قطعیت امکانپذیر نیست؛ اما با محاسبات غیررسمی میانگین این شاخص برای خانوارهای شهرنشین کشور می تواند حدود ۶۰ سال باشد.
خبرآنلاین
