راهکار حل چالش های صنعت سیمان چیست؟

به گزارش اخبار ساختمان، صنعت سیمان در سال گذشته با چالش های مختلفی مواجه شد و به جرات می توان گفت اعمال محدودیت های انرژی بیش از هر چیز کارخانه ها را متضرر و به تعطیلی های گاه و بیگاه کشاند؛ البته تمام ماجرا در قطع برق و گاز خلاصه نمی شد بلکه به طور نمونه افزایش ۱۰۰ درصدی بهای گاز و اعمال آن از ابتدای سال، سرگردانی مدیران و البته سهامداران صنعت خاکستری را در پی داشت چرا که با وجود پیگیری های انجمن صنفی کارفرمایی صنعت سیمان، وزارت صمت حاضر به تغییر قیمت پایه کف همپای افزایش هزینه گاز نشد و همچنین با محدودیت گاز سه ماهه زمستان سود‌آوری سیمانی ها به شدت کاهش یافت و این خبر خوبی برای سهامداران خرد نبود.

حالا و در نخستین روزهای سال ۱۴۰۳ که از سوی مقام معظم رهبری به عنوان سال جهش تولید با مشارکت مردم نامگذاری شده سیمانی ها یکی از راه های تحقق این شعار را حمایت از صنایع برای جذب سرمایه ها در بورس می دانند و اعتقاد دارند سهام کارخانه ها باید به اندازه ای جذاب باشد که سرمایه های سرگردان وارد بازارهای غیر‌مولد مانند ارز و طلا نشوند.

در همین رابطه علی اکبر الوندیان، دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت سیمان گفت: صنعت سیمان به عنوان یکی از صنایعی که در بورس حضور دارد، نیازمند اعتماد سهامداران است و این اتفاق جز با فاصله گرفتن دولت از قیمت گذاری دستوری نمی افتد؛ در واقع باید مکانیزم تعیین قیمت پایه کف این محصول در بورس‌کالا به گونه ای تعریف شود که با افزایش هزینه ها، قیمت ها هم تغییر کند.

وی با اشاره به مواردی که مشارکت سهامداران را در تولید به مخاطره می اندازد، اظهار کرد: در ۲۹ خرداد ماه سال گذشته قیمت گاز ۱۰۰‌ درصد افزایش پیدا کرد و در آبان ماه دستورالعمل بالا بردن تعرفه های سوخت از اول اردیبهشت صادر شد و دولت قیمت های جدید را به تمام ماه های پیش از ابلاغ تاریخ تصویب تعمیم داد و از شرکت ها ما‌‌به‌‌التفاوت نرخ ماه های اول سال را مطالبه کرد؛ این در حالی بود که برخلاف دولت، شرکت ها امکان دریافت ما‌‌به‌‌التفاوت از خریداران نداشتند؛ علاوه بر این، اینچنین دستورالعملی بدون در نظر گرفتن عواقب آن، باعث اجحاف در حق سهامداران شد؛ چرا که با این شرایط گروهی از سهامداران که به تازگی سهام شرکت های سیمانی را خریداری کرده بودند، باید ضرر و زیان سهامدارانی را جبران می کردند که در سه ماه ابتدایی سال در سود شرکت ها سهیم بودند و در ادامه سهام خود را به سایر افراد فروخته بودند.

الوندیان با اشاره به نامگذاری سال جدید با عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» افزود: تقویت صنایع و افزایش تولید با مشارکت های مردمی ضمن اینکه از ورود سرمایه های سرگردان به بازارهای غیر‌مولد و تورم زا جلوگیری می کند، در اقتصاد کلان هم اثر‌گذار است اما دولت برای تحقق این شعار باید با استفاده از نظرات کارشناسی ضمن تقویت صنایع، محرک های ورود به بورس را برای مردم ایجاد کند.

دبیر انجمن کارفرمایی صنعت سیمان با بیان اینکه بخشی از واحدهای تولیدی سیمان در مناطق محروم برای ایجاد اشتغال احداث شده اند، ادامه داد: متاسفانه بسیاری از واحدهای سیمانی فاقد بازار مصرف لازم هستند و از طرفی هزینه های بالای حمل و نقل مانع فروش محصول در مراکز تقاضا می شود؛ به همین دلیل این شرکت ها که عمدتا در شرق کشور فعالیت می کنند بازار رقابتی ندارند و همواره قیمت فروش آنها همان قیمت پایه کف است و با توجه به افزایش سرسام‌آور هزینه های تولید و مخصوصا هزینه سوخت، متاسفانه در مسیر غیر‌اقتصادی شدن بوده و با ادامه این روند در معرض ورشکستگی قرار می گیرند؛ بنابراین کارخانه ای که با هدف توسعه مناطق محروم با سرمایه گذاری بسیار سنگین احداث می شود، به دلیل نبود تقاضای لازم، به طور طبیعی شاهد بی رغبتی سهامداران خود خواهد بود و به همین خاطر ضرورت دارد وزارت صمت و بورس کالا قیمت پایه کف را متناسب با افزایش هزینه ها به اندازه ای افزایش دهد که این کارخانه های تولیدی به فعالیت خود ادامه دهند و زیان ده نشوند.

این مقام صنفی تصریح کرد: در گذشته برای کارخانه هایی که در مناطق محروم احداث می شدند تا ۱۰ سال معافیت مالیاتی قائل می شدند اما امروز این قانون تشویقی برای کارخانه های سیمانی تحت‌الشعاع یک اقدام غیر‌کارشناسی قرار گرفته که سیمان را جزو مواد خام و نیمه خام قرار داده اند که البته عواقب این تصمیم غلط در بخش های مختلفی همچون صادرات گریبان گیر تمامی کارخانه ها شده است.

وی با اشاره به صورت های مالی شرکت های سیمانی در سه ماه پایانی سال گذشته گفت: اگر شرکتی در صنعت سیمان سود شناسایی می کند، قطعا در این سود ارزش روز کارخانه و هزینه های استهلاک منظور نشده است؛ بنابراین حتی در بهترین حالت نمی توان گفت صنعت سیمان به معنای واقعی علم اقتصاد سود‌آور است اما در سه ماهه پایانی سال حتی این سود دفتری هم به دلیل محدودیت های گاز، افزایش ۱۰۰ درصدی گاز بها و سایر هزینه های دولتی به شدت کاهش یافته است.

الوندیان با اشاره به تولید نشدن ۱۵ میلیون تن سیمان به دلیل محدودیت های انرژی در سال گذشته و اهمیت مشارکت های مردمی برای جبران این نقیصه خاطر نشان کرد: به روال هر ساله دولت مازاد انرژی مورد نیاز بخش خانگی را به صنعت اختصاص می دهد؛ بر این اساس چنانچه مردم در مصرف انرژی صرفه جویی کنند تامین انرژی موردنیاز صنایع اتفاق می افتد؛ بنابراین شکل گیری و نهادینه شدن این فرهنگ در بین مردم می تواند یکی از مهم ترین راه های تحقق شعار «جهش تولید با مشارکت مردم» باشد؛ البته قطعا صرفه‌جویی مردم در مصرف انرژی هم نیازمند مشوق های لازم است و وزارت نیرو و وزارت نفت قطعا می دانند که پرداخت این مشوق ها منجر به افزایش دسترسی صنعت به انرژی موردنیاز خواهد شد و در قیاس با عدم‌النفع های صنایع رقم چشمگیری نیست؛ مضاف بر اینکه هر اندازه صنایع دچار کاهش تولید شوند، به همان اندازه در سبد زندگی مردم اثر‌گذار خواهد بود.

اکونگار