مسیر علی عزیزپور از صفر تا امروز | آشنایی با علی عزیز پور

به گزارش اخبار ساختمان، در كشوری مثل ایران كه بسیاری از مشاغل سنتی یا نوظهور، سالها منتظر یك شانس برای دیده شدن می‌مانند، بعضی افراد هستند كه صبر نمی‌كنند؛ بلکه خودشان دست به کار می‌شوند و فرصت‌ها را می‌سازند. افرادی كه نه تنها مسیر خود را باز می‌كنند، بلكه برای دیگران هم جاده‌ای قانونی و هموار به جا می‌گذارند.

علی عزیزپور یكی از این چهره‌هاست؛ مدیری كه در سكوت و بی سروصدا، نخستین قدم‌ها را برای ساخت صنعت ماساژ و اسپا در ایران زد.

در سالهایی كه واژه‌ی «ماساژ» برای برخی حتی بار منفی داشت، او نه تنها از كاربردهای درمانی و آرامش‌بخش آن دفاع كرد، بلكه موفق شد با رایزنی‌های مستمر، همكاری با نهادهای رسمی، و ارائه طرح‌های حرفه‌ای، این صنعت  به رسمیت برساند. عزیزپور تنها به راه‌اندازی یك مركز خدماتی اكتفا نكرد؛ او نقش قانون‌گذار غیررسمی را بر عهده گرفت، آیین‌نامه نوشت، سرفصل آموزشی طراحی كرد و ساختار سازمانی شكل داد .تلاش‌های او باعث شد تا کم کم توجه سازمان‌ها ونهادهای رسمی به ماساژ حرفه‌ای جلب شود و این گونه یک مسیر جدید برای علی عزیزپور و تمام کسانی که پس از او در ایران وارد این صنعت شدند باز شد.

مصاحبه‌ی پیشرو درباره این بخش كمتر دیده شده ولی حیاتی از زندگی و فعالیت حرفه‌ای اوست؛ از روزهایی كه هیچ مجوزی برای ماساژ وجود نداشت، تا سال‌هایی كه با حمایت فدراسیون پزشكی ورزشی، در تدوین قانون و تربیت نیروی متخصص ایرانی نقش آفرینی كرد. این گفت‌وگو، روایتی است از ساختن قوانین در زمانی که هیچ قانونی وجود نداشت.

 خبرنگار: آقای عزیزپور، زمانی كه شما وارد حوزه ماساژ شدید، اساسا قانونی برای این كار وجود نداشت. شما چطور جرات کردید از نقطه‌ی صفر شروع کنید؟

علی عزیزپور: واقعیت این است كه جرأت نبود؛ بیشتر احساس مسئولیت بود. من بعد از سفری به تایلند، با دنیای واقعی اسپا و ماساژ آشنا شدم. آنچه دیدم، با تصور رایج در ایران زمین تا آسمان تفاوت داشت. ماساژ در آنجا یك مهارت تخصصی، یك دانش سنتی و حتی بخشی از طب مكمل بود. وقتی برگشتم، دیدم در ایران نه آموزشگاه رسمی برای این مهارت و نه مرجع قانونی برای صدور مجوز وجود دارد. اما به جای كنار كشیدن، تصمیم گرفتم همان جا شروع كنم: از جزیره كیش.

 خبرنگار: چرا كیش را انتخاب كردید؟

علی عزیزپور:به خاطر ساختار حقوقی و اختیارات خاص مناطق آزاد کیش فرصت‌های زیادی برایم فراهم می‌کرد. در تهران، عملا امكان دریافت مجوز وجود نداشت. اما در كیش، می‌توانستیم با پروپوزال قوی و تأكید بر اثرات گردشگری و سلامت، نهادهای منطقه آزاد را قانع كنیم. همین كار را هم كردیم. با یك طرح جامع، پیشنهاد راه‌اندازی مركز ماساژ با الگو از كشورهای جنوب شرق آسیا را ارائه دادم. خوشبختانه پذیرفته شد و در سال ١٣٨٧ نخستین مجوز رسمی اقتصادی برای یك مركز ماساژ صادر شد.

 خبرنگار: بعد از مجوز، با چه چیزهای به چالش خوردید؟

علی عزیزپور: نیروی انسانی مهم‌ترین چالش من در ابتدای کار بود. در آن سال‌ها نیروی آموزش‌دیده و دارای مدرك در ایران نداشتیم. بنابراین، به فكر جذب ماسورهای تایلندی افتادم. كار آسانی نبود. باید مجوز اقامت، پروانه اشتغال و جلب رضایت دستگاه‌های امنیتی و اداری را همزمان پیگیری می‌كردم.

اما با پیگیری مستمر، موفق شدیم نخستین گروه ماسورهای تایلندی را وارد كنیم و تحت برند نیلوفرآبی، فعالیت رسمی‌مان را آغاز كنیم.

 خبرنگار: پس از كیش، چگونه توانستید به تهران ورود پیدا كنید؟

علی عزیزپور:  ورود به پایتخت نیاز به زمان و اعتبار داشت. ما در كیش میزبان بسیاری از گردشگران، هنرمندان و ورزشكاران بودیم. در همین تعاملات، فدراسیون پزشكی ورزشی متوجه شد كه خدمات ما چقدر استاندارد و تخصصی است. جلساتی با آن‌ها داشتیم و در ادامه، توانستیم در تدوین سرفصل‌های «ماساژ ورزشی» مشاركت كنیم. به تدریج، وزارت ورزش و جوانان هم وارد این مسیر شد و به رسمیت شناختن مراكز تخصصی ماساژ، كلید خورد.

 خبرنگار: نقش شما در تدوین قوانین و ساختارهای آموزشی چه بود؟

علی عزیزپور: ما از همان ابتدا وارد مذاكره با سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای شدیم. طرح درس ارائه دادیم، جلسات كمیسیون تخصصی برگزار كردیم و سرفصل «كاربر ماساژ» به عنوان رشته‌ای رسمی تصویب شد. همچنین در تدوین آیین‌نامه‌های مرتبط با مراكز ماساژ در حوزه گردشگری نیز نقش داشتیم. می‌توانم بگویم كه برند نیلوفرآبی تنها یك كسب‌وكار نیست؛ بلکه یك نهاد تأثیرگذار در ساختاردهی قانونی این صنعت در ایران است.

 خبرنگار: شما می‌توانستید در همان چارچوب كسب‌وكار موفق بمانید. چه چیزی شما را وارد حوزه سیاست‌گذاری كرد؟

علی عزیزپور: بدون قانون، ثبات وجود ندارد. اگر فقط به درآمد فكر می‌كردم، شاید در همان كیش می‌ماندم و كار را گسترش نمی‌دادم. اما برای من مهم بود كه كاری كه شروع كردم، مسیر قانونی پیدا كند تا دیگران هم بتوانند ادامه دهند. این صنعت نیاز داشت كه از حاشیه خارج شود، به رسمیت شناخته شود، و به جای نگاه منفی، به عنوان بخشی از خدمات سلامت مورد احترام قرار گیرد.

علی عزیزپور، چهره سال مدیریت ورزش کشور شد!

در پنجمین همایش انجمن علمی مدیریت ورزش ایران که در دانشگاه تهران برگزار شد، آقای علی عزیزپور به عنوان چهره سال مدیریت ورزش کشور معرفی شد. این افتخار بزرگ در حالی به ایشان اهدا شد که او در سال‌های اخیر با رهبری بی‌نظیر و نوآوری‌های چشمگیر خود، تحولی عظیم در عرصه مدیریت ورزش ایجاد کرده است.

این عنوان نه تنها نشان از موفقیت‌های شخصی ایشان دارد بلکه به‌نوعی تأکیدی است بر اهمیت و جایگاه مدیریت صحیح در ارتقاء و توسعه ورزش کشور.

آقای عزیزپور که همواره در پی ایجاد تعامل بیشتر در حوزه ورزش بوده، با استفاده از استراتژی‌های نوین و رویکردهای علمی، به یکی از چهره‌های برجسته در مدیریت ورزشی تبدیل شده است.

لینک خبر ؛

https://www.irna.ir/news/83679712/%DA%86%D9%87%D8%B1%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF

 خبرنگار:  آیا تا امروز در این مسیر با مخالفت یا مانع جدی مواجه شده‌اید؟

علی عزیزپور: بله، بارها. متأسفانه نگاه فرهنگی به ماساژ در ایران گاهی با سوءتفاهم همراه بوده. در برخی موارد، حتی كلمه «ماساژ» با كنایه به كار برده میشد. اما ما با جدیت، شفافیت، رعایت اخلاق حرفه‌ای و مستندسازی دقیق، سعی كردیم اعتماد نهادهای ناظر را جلب كنیم. امروز هم با افتخار میگویم كه تمام ماسورهای خارجی ما دارای پروانه رسمی هستند و مراكز ما تحت نظارت كامل فعالیت می‌كنند.

 خبرنگار:  آیا نیروی انسانی ایرانی هم آموزش داده‌اید؟

علی عزیزپور: یکی از اهدافم برای گسترش این صنعت دقیقا تربیت نیروی ماهر ایرانی بود. از زمانی كه سرفصل كاربر ماساژ تصویب شد، شروع به تربیت نیروهای ایرانی كردیم. در حال حاضر، ده‌ها نفر با مدارك تخصصی در شعب ما در تهران و كیش مشغول به كارند. حضور ماسورهای تایلندی در كنار آنها هم به انتقال تجربه و هم حفظ كیفیت كمك می‌كند. ما امروز تیمی ١١٠ نفره داریم و این آدم‌ها کسب و کاری را ساخته‌اند که تركیبی از تخصص، آموزش و اخلاق حرفه‌ای است.

خبرنگار:  دستاورد بزرگ شما در این حوزه از نظر خودتان چیست؟

علی عزیزپور: اینكه حالا وقتی كسی بخواهد وارد صنعت ماساژ شود، لازم نیست چرخ را از ابتدا اختراع کند؛ مسیر قانونی، مجوز، مرجعی برای آموزش دارد و آیین‌نامه دارد.  این‌ها فقط با پیگیری، مستندسازی و تعامل سازنده ممكن شد. شاید نیلوفرآبی یك برند باشد، اما دستاوردش فراتر از یك لوگو و خدمات است؛ یك مسیرسازی برای دیگران است.

 نتیجه‌گیری

علی عزیزپور در سكوت وارد فضایی شد كه یک زمین خالی بود. اما به جای دور زدن قانون، تلاش كرد آن را خلق كند. كاری كه او انجام داد، صرفاً راه اندازی یك كسب‌ وكار نبود؛ او استاندارد، آیین‌نامه، آموزش رسمی و نهادسازی را وارد ماساژ در ایران كرد كه تا پیش از آن بی‌پشتوانه و حاشیه‌دار بود. در روزگاری كه بسیاری ترجیح می‌دهند از میان‌بر بروند، او مسیر اصلی را ساخت. و حالا، بسیاری از كسانی كه می‌خواهند وارد این صنعت شوند،  از پله‌هایی بالا می‌روند كه علی عزیزپور، آجر به آجر آن را چیده است.