رویکردهای مداخله در ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی

به گزارش اخبار ساختمان به نقل از روابط عمومی شرکت بازآفرینی شهری ایران، محمد آئینی معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران با بیان این که با یاری خداوند متعال، همراهی مجلس شورای اسلامی و حمایت دولت مردمی سیزدهم برنامه داریم ظرف سه سال آینده تا 1404، تمامی معابر خاکی در بافت های فرسوده و سکونتگاه های غیررسمی بهسازی و آسفالت شوند، گفت: در سال جاری تاکنون از محل قیر رایگان قانون بودجه۱۴۰۰، با هزینه 600 میلیارد تومان 64 هزار تن قیر در 565 شهر توزیع و با همکاری شهرداری ها عملیات اجرایی آسفالت و بهسازی معابر خاکی شروع شده است و تا دو ماه آینده بهسازی هزار کیلومتر به پایان می رسد. در برخی محلات شبکه فاضلاب، جمع آوری آب های سطحی و بدنه سازی نیز انجام شده است.

معاون وزیر راه و شهرسازی با تاکید بر این که تمامی معابر خاکی باقیمانده شناسایی می شود تا ظرف سه سال آینده معبر خاکی در محلات هدف باقی نماند، اظهارکرد: ما قیر رایگان را تامین و شهرداری برنامه را اجرا می کند. این امر با هدف کاهش چهره محرومیت در این مناطق صورت می گیرد. در مجموع برای اتمام بهسازی معابر در سه سال 10 هزار میلیارد تومان نیاز است که سالانه حدود سه هزار و 300 میلیارد تومان می شود.

مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهر ایران با اشاره به این که سه نوع محله، هدف بازآفرینی شهری قرار دارد، تصریح کرد: این سه نوع محله عبارتند از بافت های فرسوده میانی شامل 71 هزار هکتار با 11 میلیون نفر جمعیت، 59 هزار هکتار سکونتگاه غیررسمی و حاشیه ای با هفت میلیون و 200 هزار نفر جمعیت و 32 هزار هکتار بافت فرسوده تاریخی در محلات تاریخی که در مجموع 162 هزار هکتار بافت نیاز به نوسازی و یا تغییر مکان دارد و قریب به 22 میلیون نفر ساکن این مناطق هستند.

دبیر ستاد ملی بازآفرینی شهری پایدار با بیان این که نوع مداخله و رویکرد نوسازی بافت فرسوده با ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی متفاوت است، اظهار کرد: در نوسازی بافت فرسوده، تمرکز بر نوسازی مسکن است. این محلات از ظرفیت خوبی برای تولید مسکن برخوردارند و با تخریب هر یک واحد فرسوده ویلایی می توان سه واحد آپارتمان ساخت. همچنین در این محلات خدمات وجود دارد و فقط با افزایش جمعیت، باید خدمات توسعه یابد.

او با اشاره به رویکرد شرکت بازآفرینی شهری در خصوص ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی توضیح داد: ناپایداری در سکونتگاه های غیررسمی بیشتر است زیرا خارج از برنامه رسمی ساخت و ساز و بدون نظارت و مجوز ساخته شده و 53 درصد مسکن این مناطق ناپایدار است. در این مناطق خدمات زیربنایی و روبنایی پایین تر از متوسط همان شهر است و سرانه خدماتی این محلات باید به متوسط سرانه آن شهر ارتقا یابد.

آئینی با بیان این که رویکرد اولیه در ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی تامین خدمات زیربنایی و روبنایی است تا نابرابری کاهش پیدا کند، عنوان کرد: چنانچه این محلات امکان ادامه زیست انسانی را داشته باشد، رویکرد ساماندهی است اما اگر در مسیل سیلاب گسل، شیب تند، دکل های برق فشار قوی و  ... باشد، باید جابجایی صورت گیرد که البته درصد این محلات کم است و بیش از ۹۰  درصد محلات نیاز به جابجایی ندارند.

به گفته مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران در سکونتگاه های غیررسمی عمده اراضی تصرفی قولنامه ایی است و ساکنان امکان استفاده از فضای رسمی اقتصاد کشور مانند خدمات بانکی و استفاده از تسهیلات را ندارند. برای رفع این مشکل، در بحث تصرفی ها اعطای سند مالکیت مشروط در برنامه قرار دارد.