نخستین سمپوزیوم بین المللی مدیریت ساخت ایران برگزار می شود

به گزارش اخبار ساختمان، دکتر سیدمحمدرضا علوی پور با اعلام این خبر در جمع خبرنگاران افزود: ما در حال حاضر با صنعتی مواجه هستیم که به آن صنعت ساخت می گویند و شاهد هستیم که بسیاری از مردم فکر می کنند این صنعت فقط شامل ساختمان می شود که می توان گفت این موضوع اشتباه است و باید گفت در هر جایی که احداث وجود داشته باشد مانند پروژه های ساختمانی، زیرساختی، پتروشیمی، پالایشگاه، راهسازی و ... به طور کلی زیرمجموعه صنعت ساخت قرار می گیرند.

وی گفت: بر اساس گزارش مکنزی، صنعت ساخت حدودا 13 درصد gdp (تولید ناخالص داخلی) جهانی را در بر می گیرد که عدد بسیار بزرگی است و در حال حاضر دارای ارزش 13 تریلیون دلاری است که پیش بینی می شود تا سال 2028 به نزدیک 19 تریلیون دلار برسد که نشان دهنده ابعاد بزرگ صنعت ساخت در جهان است و با مشاغل بسیاری در ارتباط است.

 

وی افزود: دلیل اینکه چرا باید دید بزرگی نسبت به این موضوع داشته باشیم این است که مشاغلی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم با این حوزه در ارتباط است و باعث جذب حجم بزرگی از سرمایه گذاری ها به این حوزه می شود و این موضوع بسیار خوب است اما ما با یک صنعت سنتی روبرو هستیم که بر اساس گزارش موسسه ساخت ناب آمریکا (LCI) حدود 55 درصد این صنعت شامل اتلافات است که این موضوع می تواند هزینه این صنعت را بالا ببرد.

علوی پور تصریح کرد: با وجود شرایط فعلی اتفاقی که خواهد افتاد این است که ما با یک حجم بسیار بزرگی از اتلاف ها مواجه هستیم که منابع موجود را تلف می کند و سرمایه ها را نیز هدر می دهد، نکته مهم این است که 35 درصد از اعداد ذکر شده در این مطالعه اتلاف خالصی است که می تواند برطرف شود.

وی با بیان اینکه کشور ما در شرایط تحریم قرار دارد و با مشکلات مالی بسیاری دست و پنجه نرم می کند، افزود: باید این رویکرد به گونه ای دنبال شود تا از 35 درصد این اتلاف ها جلوگیری شود، در شرایط فعلی کشور ما با مشکلات و محدودیت های منابع مالی مواجه است و اگر این منابع به درستی مدیریت شوند و این اتلاف ها از آن حذف شود، می تواند پروژه های بیشتری در کشور تعریف و به بهره برداری برسد و متاسفانه این روند از عدم دانش و آگاهی ایجاد می شود به این معنی که ما نمی دانیم چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است و اینکه قادر هستیم مانع از این اتفاقات شویم.

دبیر نخستین سمپوزیوم بین المللی مدیریت ساخت ایران افزود: در سال 1852 انجمن مهندسان عمران آمریکا تاسیس شد و تشکل های خصوصی زیادی در سال های مختلف بر روی صنعت ساخت آمریکا مطالعاتی انجام دادند و من به واسطه همکاری چهار ساله که با پروفسور لمینگ (Raymond Lemming) در زمینه های آموزشی و مشاوره، پروفسور آردیتی (David Arditi) در زمینه تحقیقاتی در آمریکا داشته ام، ما در تحقیقات خود 2200 کمپانی را مدنظر قرار دادیم و متوجه تاریخچه ای شدم که یک ادبیات جدید و تاثیرگذاری در این موضوع دارد به نام مدیریت ساخت و برای اینکه بتوانند موضوع اتلافات را مدیریت کنند، بر روی تشکل های تخصصی در حوزه صنعت ساخت و مدیریت ساخت تمرکز کردند.

علوی پور گفت: این تشکل های خصوص بر روی بحث آموزش و تولید سندهای مختلف کار کردند تا راهکاری برای حذف 35 درصد اتلافات خالص پیدا کنند و همچنین برای بهینه کردن اتلافات 55 درصدی نیز راهکاری اندیشیده شود.

وی ادامه داد: در خارج از کشور ساختاری وجود دارد که نتیجه سال ها تلاش است تا از اتلاف منابع موجود در صنعت ساخت جلوگیری شود و حالا این موضوع می تواند به کشور کمک کند چرا که منابع مالی محدود است و ما باید این منابع را مدیریت کنیم تا اتلافات کاهش یابد، پروژه های جدید تعریف شود، مدیریت نقدینگی انجام شود، مشاغل و کسب و کارها در شرایط بحران هزینه ای بتوانند پابرجا بمانند و این موضوع نیاز دارد تا ما بتوانیم بخش عمده ای از هزینه هایی که ضرورتی هم ندارند را کنترل کنیم.

به گفته وی: ادبیات مدیریت ساخت باید به صورت تخصصی وارد ایران شود، هرچند که این موضوع در دانشگاه های کشور وجود دارد و تدریس می شود اما تاریخچه ای در کشورهای توسعه یافته طی شده است و عملا دارای ساخت است باید به صورت ساختاریافته به کشور وارد شود.

وی ادامه داد: ما فعالیت خود را به صورت رسمی از سال 1396 در زمینه آموزش، مشاوره، تولید محتوا و ترویج فرهنگ تخصصی مدیریت ساخت و پروژه آغاز نمودیم و اولین و تنها موسسه تخصصی مدیریت ساخت در ایران هستیم که اقدام به ارائه نقشه راه جامعی در زمینه مدیریت ساخت (CM) و مدیریت کسب و ‌کار (CBM) در صنعت ساخت در کشور کرده ایم و در حال حاضر طیف وسیعی از مخاطبان و شبکه بزرگ ارتباطی کنار موسسه ما حاضر هستند.

دبیر نخستین سمپوزیوم بین المللی مدیریت ساخت ایران تصریح کرد: در سال جاری ما تصمیم گرفتیم که یک گام دیگر روبه جلو حرکت کنیم و بحث رویداد تخصصی مدیریت ساخت که شامل 2 بخش است، سمپوزیوم مدیریت ساختی که به صورت بین المللی برگزار می شود و 2 تن از بزرگترین اساتید حوزه مدیریت ساخت یعنی پروفسور ریموند لمینگ و پروفسور شافل برگر در این سمپوزیوم حضور دارند عملا دارای وجه تمایز بسیار بزرگی است چرا که در 2 روز برگزار می شود و روز اول بر روی کسب و کار صنعت ساخت و روز دوم بر روی مدیریت ساخت متمرکز است.

علوی پور گفت: سازمان ها و ساختارهایی که از لحاظ بیزینسی در حال فعالیت در این حوزه هستند باید چالش ها و راهکارهای آن را بدانند و چه کارهایی می توانند انجام دهند، ما در این سمپوزیوم برای روزهای اول و دوم بخش های مختلفی را در نظر گرفته ایم در روز اول کسب و کار حوزه استراتژیک خواهد داشت یعنی سالن تخصصی که پذیرای بسیاری از اشخاص، مقامات، مدیران عامل، اساتید دانشگاه ها و متخصصان باشد و توانسته ایم ترکیبی از افراد دانشگاهی و فعالان برجسته صنعت را به وجود بیاوریم و تشکل های صنعت ساخت را پای کار آورده ایم.

وی ادامه داد: این افراد و تشکل ها باید در کنار هم جمع شوند چرا که نیاز به یک اکوسیستم تخصصی برای صنعت ساخت مختص مدیریت ساخت داریم تا بتواند تشکل های مختلف را به هم وصل کند و هدف آن نیز این باشد که اتلافات موجود در صنعت ساخت را کمتر کند در نتیجه زمانیکه این اتلافات کاهش یابد و بهره وری صنعت ساخت افزایش یابد بسیاری از چالش های موجود در صنعت ساخت کمتر خواهد شد.

دبیر نخستین سمپوزیوم بین المللی مدیریت ساخت ایران افزود: ما در این سمپوزیوم پنل چالش ها و راهکارها را خواهیم داشت که ترکیب این موارد بسیار جالب خواهد بود و در بخش های مختلف قرار است حرکت کنند که هم حضور مدیران عامل و هم حضور اساتید دانشگاه ها در این پنل ها خواهد بود و هم تشکل ها حضور دارند تا درباره چالش ها و راهکارها در محورهای مختلف صحبت خواهد شد.

علوی پور گفت: در ادامه نیز کارگاه های آموزشی در برنامه خواهد بود، به این معنی که در سالن اصلی به صورت استراتژیک صحبت خواهد شد و در کارگاه های آموزشی، آموزش های تخصصی خواهیم داشت تا بتواند تمتم این موارد را در بر بگیرد.

به گفته وی، در روز اول ما هدف خاصی کار را شروع خواهیم کرد و در ابتدا پروفسور لمینگ در مورد تاریخچه صنعت ساخت و بحث مدیریت ساخت صحبت خواهد کرد و بعد درباره شرکت های مدیریت ساخت صحبت میکنیم که در ایران به این شیوه وجود ندارند و یکی از اهداف ما این است که این شرکت ها در ایران ظهور پیدا کنند و بتوانیم بر اساس یک ساختار استاندارد آنها را توسعه دهیم که مشاغل و تخصص های بسیاری را ایجاد خواهد کرد چرا که کارفرما و پروژه ها نیاز دارند تا اتلافات را کاهش دهند لذا باید این آموزش ها داده شود تا این مشاغل و توسعه صنعت به صورت ساختار یافته عملی شود.

دبیر نخستین سمپوزیوم بین المللی مدیریت ساخت ایران ادامه داد: در روز دوم نیز به موضوع مدیریت ساخت خواهیم پرداخت و به صورت تخصصی در مورد مدیریت برنامه زمان بندی، بحث های مدیریت مالی، حسابداری، هزینه، مدل سازی اطلاعات ساخت، مدیریت قرارداد، مدیریت ریسک و... بحث خواهد شد و اینها محورهایی هستند که بنیان اصلی سمپوزیوم در روز دوم را تشکیل خواهند داد.

وی گفت: در ابتدای روز دوم پروفسور شافل برگر به صورت تخصصی درباره موضوع تکنولوژی در صنعت ساخت صحبت خواهد کرد که می تواند کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری را به همراه داشته باشد و در ادامه وارد پنل های چالش ها و راهکارها خواهد شد و در انتهای روز دوم نیز بحث پنل های تجارب را خواهیم داشت و از تجارب افراد در مختلف در شر شرکت های داخلی و چالش های پیش روی آنها صحبت خواهد شد.

علوی پور در پاسخ به این سوال که جایگاه دانش مدیریت ساخت در کشورهای پیشرفته دنیا در مقایسه با کشور ما کجاست؟ افزود: مهد دانش مدیریت ساخت 2 کشور انگلستان و آمریکا هستند و سایر کشورهای اروپایی و آمریکایی نتوانسته مانند این دو کشور چنین ساختاری را ایجاد کنند و دلیل آصلی آن این است که بیشترین پروژه ها در دنیا توسط این 2 کشور در حال اجرا است که آمریکا سهم بیشتری در اجرای این پروژه ها دارد.

وی گفت: آمریکا در این حوزه از سال 1857 احساس نیاز کرد و با ایجاد موسسه معماران که یک تشکل خصوصی بود و در ادامه موسسات دیگری نیز پدید آمدند و در کنار هم توانستند همکاری خوبی داشته باشند در حالیکه این موضوع در کشور وجود ندارد و تشکل های خصوصی هم که وجود دارند چندان ارتباط پیوسته ای با یکدیگر ندارند و این موضوع می تواند یکی از نقاط ضعف و عقب ماندگی ما در این حوزه محسوب شود.

دبیر نخستین سمپوزیوم بین المللی مدیریت ساخت ایران اظهار کرد: در حال حاضر می توان گفت دانش بزرگترین ضعف صنعت ساختمان است، حجم و ابعاد پروژه ها در عصر کنونی نسبت به دهه های اخیر بسیار بزرگتر شده اند و چالش های بسیاری در این مسیر به وجود آمده است و نمی توان مانند گذشته و به صورت سنتی این مسائل را مدیریت کرد و اگر بخواهیم این چالش ها را برطرف کنیم نیاز است تا مطالعات بیشتری انجام شود و باید ارتباط صنعت با دانشگاه ها محکمتر شود و طبیعتا صنعت باید از راهکارهایی که از سوی دانشگاه ها تجویز میشود طبعیت کند و از سوی دیگر صنعت نیز باید تجربیات خود را به دانشگاه ها منتقل کند تا دانشگاه ها بتوانند این مشکلات را برطرف کند.